تهران – عدم هماهنگی و نبود تعامل میان تشکل‌های صنفی در بخش حمل و نقل مسافری جاده‌ای، به سردرگمی مسافران و چالش‌های جدی برای رانندگان و شرکت‌های اتوبوسرانی دامن زده است. این وضعیت، که از ابتدای تیرماه و با تناقض در اعلام نرخ بلیت اتوبوس مشهود شده، تبعات گسترده‌ای برای اعتماد عمومی و پایداری این صنعت در پی دارد.
تضاد در نرخ‌گذاری بلیت: آشفتگی در بازار حمل و نقل
از آغاز تیرماه، مسافرانی که قصد سفر با اتوبوس را داشته‌اند، با تفاوت‌های آشکار در قیمت بلیت مواجه شده‌اند. این ناهماهنگی، نتیجه دستورالعمل‌های متناقض صادر شده از سوی تشکل‌های صنفی مرتبط با حمل و نقل جاده‌ای مسافری است. در حالی که یک روز خبر از افزایش نرخ بلیت از ابتدای تیرماه داده می‌شد، روز دیگر اعمال افزایش کرایه به ۱۶ تیرماه موکول می‌شد و گاهی نیز موضوع به کلی منتفی اعلام می‌گشت. این نوسانات و عدم شفافیت، نشان می‌دهد که تشکل‌های صنفی، نیازمند هماهنگی و تعامل بیشتری با یکدیگر هستند؛ وضعیتی که در بخش حمل و نقل جاده‌ای کالا نیز مشابه است. انتظار می‌رود سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای به عنوان نهاد متولی دولتی، برای حل این معضل وارد عمل شده و تصمیمی قاطع اتخاذ کند.
پیامدهای عدم هماهنگی: از بی‌اعتمادی تا رقابت ناسالم
کارشناسان حوزه تشکل‌های کارگری و کارفرمایی بر این باورند که ناهماهنگی و عدم تعامل میان انجمن‌های صنفی حمل و نقل مسافری جاده‌ای، پیامدهای منفی متعددی را به دنبال دارد:
- کاهش اعتماد عمومی و نارضایتی مسافران: مهمترین نتیجه این ناهماهنگی، کاهش اعتماد مسافران به خدمات حمل و نقل عمومی است. زمانی که نرخ‌ها متغیر و قوانین مبهم باشند، نارضایتی عمومی افزایش می‌یابد.
- ضعف در نظارت و رسیدگی به شکایات: عدم هماهنگی، نظارت دقیق بر عملکرد شرکت‌ها را دشوار می‌سازد و رسیدگی مؤثر به شکایات مسافران را مختل می‌کند.
- تضعیف حقوق صنفی: بدون صدای واحد و هماهنگ، انجمن‌ها نمی‌توانند به درستی از حقوق صنفی رانندگان و شرکت‌های حمل و نقل دفاع کرده و خواسته‌های خود را به نهادهای دولتی منتقل کنند.
- افت کیفیت خدمات: نبود استاندارد مشخص برای ارائه خدمات حمل و نقل، باعث می‌شود کیفیت خدمات در شرکت‌های مختلف به شدت متغیر باشد و مسافران تجربه یکسانی نداشته باشند.
- رقابت ناسالم و دامپینگ: در غیاب وحدت صنفی، رقابت ناسالم میان شرکت‌ها شدت می‌گیرد. این امر می‌تواند به پدیده “دامپینگ” (کاهش شدید قیمت‌ها برای حذف رقبا) منجر شود که در نهایت به کاهش کیفیت خدمات و ضرر همگانی در صنعت می‌انجامد.
راهکار برون‌رفت: انسجام برای توسعه پایدار
به روشنی می‌توان گفت که تعامل منسجم و هدفمند میان انجمن‌های صنفی حمل و نقل جاده‌ای، شرطی ضروری برای بهبود کیفیت خدمات، افزایش رضایت عمومی و توسعه پایدار این بخش حیاتی از حمل و نقل کشور است. دستیابی به این انسجام، می‌تواند مسیر را برای ارتقای صنعت حمل و نقل مسافری و ارائه خدماتی مطمئن‌تر و با کیفیت‌تر به مردم هموار سازد.
منابع آزمون تاسیس شرکت‌های حمل‌ونقل بین‌المللی کالا در سال ۱۴۰۳ اصلاح شد
نکات مهم در حمل و نقل لوله‌های پلیکا: راهنمای جامع برای جلوگیری از آسیب و کاهش هزینه‌ها
