چرایی پرهیز از دوطبقه کردن آزادراه تهران-قزوین
توسعه عمقی یا دوطبقه کردن آزادراه تهران-قزوین در مسافت بیش از ۱۰۰ کیلومتر، الزاماتی فراتر از ساخت‌وساز ساده دارد. محدودیت‌های حریم قانونی راه و راه‌آهن، نیاز به تغییر مسیر مترو و تثبیت سازه‌های بلند؛ هزینه‌ای چندبرابر احداث آزادراه جدید روی پل به همراه رمپ و دسترسی‌های فرعی به دنبال دارد. علاوه بر این، بارگذاری متفاوت خودروهای سنگین و سبک روی پل‌های طولانی، ایمنی را تهدید کرده و بهره‌برداری را پیچیده می‌کند.
راهکارهای جایگزین برای کاهش ترافیک آزادراه تهران-قزوین
برای مدیریت تقاضای ترافیک در آزادراه تهران-قزوین و کاهش شلوغی، پیشنهاد می‌شود:
- تعریض و ده‌باندی کردن عرض آزادراه شش‌باندی فعلی با جابجایی حداقلی معارضین حریم
- ایجاد خطوط هوشمند حمل‌ونقل (ITS) شامل مدیریت سرعت متغیر و اطلاع‌رسانی لحظه‌ای
- طراحی مسیر ویژه خودروهای سنگین و تفکیک حرکت سواری و بار
- توسعه قطار حومه‌ای و اتوبوس‌های سریع‌السیر در میان محور آزادراه
نکات کلیدی در اجرای طرح توسعه آزادراه تهران-قزوین
در فرایند توسعه آزادراه تهران-قزوین باید به موارد زیر توجه ویژه شود:
- حفظ حریم راه‌ها و جلوگیری از تصرف‌های غیرقانونی
- همکاری بین وزارت راه‌وشهرسازی، شهرداری‌ها و شرکت راه‌آهن برای جابه‌جایی یا ارتقاء خطوط ریلی
- تأمین مالی پایدار از طریق مشارکت عمومی-خصوصی و مکانیزم عوارض هوشمند
نتیجه‌گیری
اجتناب از دوطبقه کردن آزادراه تهران-قزوین و تمرکز بر توسعه عرضی، مدیریت هوشمند ترافیک و تقویت حمل‌ونقل عمومی حومه‌ای، راه میان‌بری است که هم هزینه را کاهش می‌دهد و هم ایمنی و کیفیت سفر را بهبود می‌بخشد. با توجه به ظرفیت محدود حریم و نیاز روزافزون عبوری، ترکیب این راهکارها می‌تواند ترافیک را در کوتاه‌مدت کنترل و در بلندمدت به توسعه پایدار حمل‌ونقل بینجامد.
افتتاح قطعه ۷ آزادراه شیراز–اصفهان و آغاز عملیات اجرایی قطعه ۸ با حضور وزیر راه و شهرسازی
تزریق 1100 میلیارد تومان برای توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل اردیبل
علیرضا سبحانی
او فارغ‌التحصیل رشته مدیریت حمل و نقل است و فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۹۴ به عنوان نویسنده در یک وبلاگ تخصصی درباره حمل و نقل شهری آغاز کرده است. وی پس از کسب تجربه، به مجلات و وب‌سایت‌های معتبر در این حوزه پیوست و در حال حاضر، دبیر سرویس اخبار حمل و نقل در یک مجله تخصصی این صنعت است.
